- Wageningen...

... een eilandje van serene kalmte en geborgenheid in een stormachtige zee vol druktemakers.

Door alle dwaallichten die je ziet, weet je niet meer wat je moet geloven en wat niet.

We laten ons niet afleiden door het gezang van sirenen, de listige routes van dwaallichten ...

... of de angst om in een storm ten onder te gaan.

- Nee.

We moeten onze eigen doelen stellen, onze blik op oneindig zetten ...

... en ons overgeven aan de zoektocht.

- Al is wat je vindt, niet altijd wat je verwacht.

Zoals de grote ontdekkingsreizigers van eeuwen geleden, die met een onverschrokken allure ...

... met de boot het onbekende tegemoet traden en de grenzen van het bekende verlegden.

Of recenter, tijdens de Verlichting, waarin talloze geesten op een eenzame, doch soortgelijke tocht gingen ...

... om hun licht te laten schijnen op de mensheid die in het duister verkeerde.

Maar alleen terugkijken brengt je nergens.

De blik moet vooruit, het vizier op scherp en de mouwen opgestroopt.

Het is nu of nooit.

Onze ouders geven het stokje door, zoals hun ouders dat ook deden en wij dat ook zullen doen.

De tijd van wegkijken is ten einde en de tijd van aanpakken is begonnen.

De roep om actie neemt met de dag toe want nu de aarde in razend tempo opwarmt, ...

... de polen smelten en de zeespiegel blijft stijgen, ligt de kwetsbaarheid van de aarde bloot.

- De knop moet om, het licht moet aan.

Zodat ook de volgende generaties kunnen genieten van de groene bossen en de blauwe oceanen.

Stop met dromen en maak het verschil.

Tijdens deze plastische periode in onze tijd moeten we de juiste prioriteiten stellen.

Want als wij onze handen uit de mouwen steken, is alles mogelijk en zijn de mogelijkheden eindeloos.

- Iedere zoektocht en ieder leven wordt getekent door diens uitdagingen.

Groot of klein.

De kunst is om uitdagingen niet uit de weg te gaan en ze recht in de ogen aan te staren ...

... en je eigen koers te blijven varen opdat de wereld een stukje stralender wordt.

Dat maakt je tot wie je bent en dat maakt je zelfstandig.

Tijdens je zoektocht zal het soms lijken alsof je alleen bent ...

... eenzaam op een schip omringd door kilometers aan water.

Maar altijd zullen Wageningen en de mensen hier ...

... als een veilige haven je thuis zijn ...

... als een steile rots houvast bieden ...

... en als een baken in de nacht je weg verlichten.

Houd altijd je ogen op het licht aan de horizon.

- Wij zijn dat licht.

Wij ...

... zijn ...